مشخصات ارز فیو پروتکل

فیو پروتکل (FIO) یک لایه خدمات غیرمتمرکز می باشد که شکاف بین نقاط پایانی کریپتو مانند کیف پول، صرافی ها، پردازشگرهای پرداخت کریپتو و هر برنامه دیگری که دارایی های رمزنگاری در آن نگهداری و/یا منتقل می شود را پر می نماید.

فیو پروتکل (FIO) یک کیف پول نمی باشد . در عوض، به عنوان یک لایه قابلیت استفاده در محصولات موجود ادغام می‌شود که با ارائه لایه‌ای از داده‌ها و تأییدیه‌ها در مورد تراکنش‌ها در سایر بلاک‌چین‌ها، یک تجربه کاربری بهبودیافته و همگن برای همه توکن‌ها و سکه‌های بلاک چین ایجاد می‌کند. فیو پروتکل (FIO) با هیچ بلاک چین دیگری رقابت، ادغام و تداخل ندارد. و تراکنش ها را به دیگر بلاک چین ها ارسال نمی کند. از نظر فنی، سایر بلاک چین ها از وجود فیو پروتکل (FIO) آگاه نمی باشند.

فیو پروتکل (FIO) بدون در نظر گرفتن کیف پول، صرافی، توکن یا سکه مورد استفاده، راه بهتری برای ارسال و دریافت ارزش مبتنی بر بلاک چین را مجدداً تصور می‌کند و آن را فعال می‌نماید. فیو پروتکل (FIO) دارای ویژگی های زیر می باشد:

1. انسان معنادار: به کاربران اجازه می دهد تا تراکنش ها را با استفاده از شناسه های قابل خواندن و به یاد ماندنی برای انسان آغاز کنند. 2. غیرمتمرکز: توسط یک بلاک چین عمومی که نیازی به راه حل متمرکز یک شخص ثالث قابل اعتماد ندارد. همه تراکنش‌های فیو پروتکل (FIO) به یک کلید خصوصی فیو (FIO) نیاز دارند که در کیف پول کاربر ذخیره می‌شود. خصوصی: اطلاعات حساس طرف مقابل، از جمله آدرس‌های عمومی و ابرداده‌ها، می‌توانند در بلاک چین رمزگذاری شوند. قابلیت همکاری: پس از ادغام در کیف پول، فیو پروتکل (FIO) با هر بلاک چین و ارز دیجیتال بدون ادغام با آن زنجیره ها کار می کند.

فیو پروتکل (FIO) توسط یک توکن ابزار فیو (FIO) راه اندازی می گردد. توکن فیو (FIO) برای پرداخت تراکنش های پردازش شده از طریق زنجیره فیو (FIO) استفاده می گردد. برای نگهداری یک نشانه یا یک آدرس/دامنه فیو (FIO) ، یک کاربر فقط به یک جفت کلید خصوصی/عمومی نیاز دارد و تمام انتقال ها را می توان با استفاده از کلید عمومی فیو (FIO) انجام داد. این امکان پشتیبانی از توکن های فیو (FIO) را بدون هیچ گونه عملکرد خاصی فراهم می نماید.