تفاوت تراکنش های مونرو (Monero) با بلاک چین های عمومی

مونرو (Monero) یا XMR یک ارز دیجیتال متمرکز روی حریم خصوصی است که عمدتا برای انجام تراکنش های محرمانه و غیر قابل ردیابی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ویژگی های خاص این رمز ارز آن را به یکی از روش‌های پرداخت

مورد علاقه بسیاری از کاربران دنیای کریپتو تبدیل کرده است. برخی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، مرورگرهای بلاک چین دارند. این مرورگرها به شما اجازه می‌دهند تمام تراکنش هایی که از ابتدا تاکنون انجام شده را مشاهده نمایید. بنابراین می‌توان بلاک چین بیت کوین را به عنوان یک پایگاه داده بزرگ در نظر گرفت که به ما نشان می‌دهد هر آدرس چه تراکنش هایی انجام داده و چه میزان مبلغ ورودی یا خروجی داشته است. بلاک چین رمز ارزهای دیگری مانند اتریوم یا سولانا نیز مرورگرهای مشابه‌ای دارند که اطلاعات تراکنش های تمام کاربران را به ما نشان می‌دهند.

زمانی که موجودی و سابقه تراکنش هر آدرس از طریق مراجعه به یک مرورگر بلاک چین مشخص باشد، و هویت مالک آدرس هم از طریق ثبت نام در صرافی‌های متمرکز فاش شود، دیگر خبری از حریم خصوصی و پنهان شدن تراکنش‌ها یا دارایی‌ها نیست. حتی اگر کاربر بیت کوین‌های خود را هم از کیف پول صرافی خارج و بین 10 کیف پول مختلف در مبالغ کوچک جا به جا کند، ردیابی فعالیت‌های وی هم‌چنان امکان‌پذیر خواهد بود.

در پایان می‌توان گفت که کوچکترین اشتباه کاربری در زمینه انتقال دارایی می‌تواند موجب فاش شدن هویت او شود. علاوه بر این، پیشرفت فناوری‌های ردیابی تراکنش باعث شده تا حتی خرید و فروش مونرو (Monero) هم دیگر کاملا غیر قابل ردیابی نباشد.ردیابی تراکنش های مونرو (Monero) توسط سایفرتریس

شرکت تحلیلی سایفرتریس (CipherTrace) از سال 2019 با وزارت امنیت داخلی ایالات متحده آمریکا (United States Department of Homeland Security) همکاری داشته و با کمک بودجه چند میلیون دلاری که از این سازمان دریافت نموده، اکنون دو ابزار ثبت شده برای ردیابی تراکنش های ارز دیجیتال مونرو دارد. فناوری توسعه یافته توسط این شرکت مالکان احتمالی تراکنش های مونرو (Monero) از طریق روش‌های آماری و احتمالی مشخص می‌کند و به عبارتی دیگر، دنبال کردن مسیر انتقال مونرو (Monero) را برای مراجع قانونی امکان پذیر نموده است.

در حال حاضر مونرو (Monero) بعد از بیت کوین، به عنوان دومین ارز دیجیتال مورد علاقه تبهکاران شناخته می‌شود و آمار نشان می‌دهد که 45 درصد از بازارهای اصلی دارک وب، قابلیت خرید با مونرو (Monero) را فراهم کرده‌اند. رمز ارز مونرو (Monero) از همان ابتدا برای محافظت از حریم خصوصی کاربران طراحی شده بود که یک هدف ارزشمند است. اما متاسفانه هر جا که صحبت از تراکنش های ناشناس و عدم فاش شدن هویت گیرنده و فرستنده پول مطرح باشد، مسئله پولشویی هم به میان خواهد آمد. به همین خاطر است که بعضی صرافی‌ها تصمیم گرفته‌اند دیگر از مونرو (Monero) پشتیبانی نکنند و برخی کشورها هم قوانین محدود کننده‌ای برای پرایوسی کوین‌ها در نظر گرفته‌اند.

این اولین بار نیست که ابزارهای ردیابی تراکنش های محرمانه مونرو (Monero) مورد توجه دولت‌ها قرار گرفته‌اند. در اوایل سال 2020، سازمان درآمد و گمرک بریتانیا (HM Revenue and Customs) به دنبال روش یا ابزاری برای ردیابی تراکنش های چند ارز دیجیتال (شامل XMR) بود و سازمان درآمد داخلی آمریکا (U.S. Internal Revenue Service) نیز برای کسانی که بتوانند یک نسخه اولیه از ابزار نفوذ به بلاک چین مونرو (Monero) ایجاد کنند، جایزه‌ای به ارزش حداکثر 625 هزار دلار تعیین کرده است.

تاثیر هاردفورک مونرو (Monero) روی ردیابی تراکنش ها توسط سایفرتریس

هاردفورک جدید مونرو (Monero) که تحت عنوان «فلورین فرمی» “Fluorine Fermi” شناخته می‌شود، یک بروزرسانی بزرگ است که ویژگی‌های زیر را به شبکه مونرو (Monero) اضافه می‌کند:

• افزایش تعداد امضاهای حلقه‌ای هر تراکنش از 11 به 16
• بهبود مکانیزم چند امضایی و اعمال بروزرسانی‌های امنیتی
• پیاده‌سازی بروزرسانی بولت پروف+ (Bulletproof+) به منظور کاهش حجم تراکنش و افزایش سرعت آن
• اضافه شدن روشی جدید برای کاهش زمان مورد نیاز برای هماهنگ شدن والت با بلاک چین مونرو (Monero)
• ایجاد تغییر در سیستم کارمزد، به منظور کاهش نوسان و افزایش امنیت کلی شبکه

شرکت سایفرتریس با انتشار مطلبی در وبلاگ رسمی خود مدعی شده که این هاردفورک تغییری در هسته ابزارهای ردیابی آن ایجاد نمی‌کند و حتی از پس از اعمال این هاردفورک نیز امکان ردیابی مسیر تراکنش های XMR و پیدا کردن مالک اصلی دارایی وجود خواهد داشت.

در پایان لازم به ذکر است که ابزارهای شرکت CipherTrace نمی‌توانند مالک دارایی یا تراکنش را به صورت قطعی شناسایی کنند و تنها چند گزینه را با ذکر احتمال معرفی خواهند کرد. از طرف دیگر هنوز اطلاعات خاصی در مورد دقت این ابزار در دست نیست و نمی‌توان گفت که حریم خصوصی مونرو (Monero) توسط سایفرتریس شکسته شده است.

ویژگی های مونرو در زمینه حفظ حریم خصوصی

بلاک چین مونرو (Monero) با استفاده از یک سری روش‌های نوآورانه رمزنگاری، سطح بالایی از حریم خصوصی و امنیت را برای کاربران فراهم کرده است. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که باعث می‌شوند تراکنش های مونرو (Monero) محرمانه باشند، عبارتند از:

• امضاهای حلقه‌ای (Ring Signatures): این امضاهای دیجیتالی ممکن است توسط هر کدام از اعضای یک حلقه تولید شده باشند. بنابراین پی بردن به این موضوع که کلید کدام عضو این حلقه برای تولید امضا مورد استفاده قرار گرفته، بسیار دشوار خواهد بود. در نتیجه می‌توان گفت که این امضاها پی بردن به منشا یک تراکنش مونرو (Monero) را (تقریبا) غیر ممکن می‌کنند.
• آدرس‌های شناساگریز (Stealth Addresses): آدرس‌هایی یکبار مصرف که صرفا در یک تراکنش استفاده می‌شوند. کاربر می‌تواند این نوع آدرس را به صورت عمومی منتشر کند، و دارایی های ارسال شده برای آن را در آدرس دیگری دریافت نماید. در این حالتِ، رابطه بین آدرس اول و مقصد واقعی دارایی‌ها هرگز فاش نخواهد شد.
• بولت پروف+ (Bulletproof+): این اثبات هیچ‌آگاهی (Zero-knowledge proof) برای انجام تراکنش های محرمانه مونرو که مبلغ آن با تکنیک‌های رمزنگاری مخفی می‌شود، کاربرد دارد.
• دندلاین ++ (Dandelion++): این ویژگی مونرو برای پنهان کردن ارتباط بین تراکنش‌ها و آی پی‌های نودها مورد استفاده قرار می‌گیرد.