آشنایی با توکن های اینترنت اشیاء

می توان گفت اینترنت اشیا یا IoT (Internet of Things)، امروزه به تمام جوانب زندگی انسان ها راه پیدا کرده و زندگی انسان ها را به شدت تحت تاثیر قرارداده است و ما هر روز شاهد رشد روزافزون آن در دنیا هستیم.

رمزارزها یا ارزهای دیجیتال نیز مانند بمب، انفجاری در تکنولوژی و معاملات مالی امروزی به راه انداخته است. حال تصور کنید این دو با یکدیگر ترکیب شوند. یعنی اینترنت اشیا وارد دنیای رمزارزها شود. اینترنت اشیا یا IoT، سیستمی از دستگاه‌های محاسباتی مرتبط، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افراد است که با شناسه‌های منحصربه‌فرد (UID) و از طریق شبکه‌ای بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با کامپیوتر، داده‌ها را منتقل می‌کنند. شیء در اینترنت اشیا می تواند یک فرد با ایمپلنت مانیتور قلب باشد یا یک حیوان مزرعه با یک ترانسپوندر بیوچیپ یا خودرویی با حسگرهای داخلی برای هشدار به راننده در صورت پایین آمدن فشار باد لاستیک یا هر چیز طبیعی یا مصنوعی دیگر. به طور کلی به هر شیئی که می توان به آن آدرس پروتکل اینترنتی (IP) اختصاص داد و قادر به انتقال داده‌ها از طریق شبکه باشد، اینترنت اشیا گفت. اینترنت اشیا یعنی هرچیزی را بتوانید به اینترنت وصل کنید، داده هایی را وارد کرده، تحلیل هایی را دریافت کنید، به طور کلی زندگی شما در تمامی جوانب بر بستر اینترنت باشد. کشاورزی هوشمند، شهر هوشمند، انرژی هوشمند، ساختمان های هوشمند و ... قرار است همگی هوشمند شده و زندگی آسانتری برای انسان ها رقم بزنند. یعنی محدوده‌ گسترده‌ ای از اشیا، روندها و در کل محیط اطراف ما متصل به اینترنت باشد، داده هایی را دریافت، آنالیز و نتایجی را روی دستگاه های هوشمند به ما برگرداند. در تعریف ساده تری از اینترنت اشیا می توان گفت IOT یک اصطلاح عمومی برای فناوری است که یک دستگاه هوشمند را قادر می سازد تا با دستگاه دیگر ارتباط برقرار کند. به همین سادگی.

تاریخچه اینترنت اشیا

کوین اشتون، یکی از بنیانگذاران مرکز Auto-ID در موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، طی سخنرانی که در سال 1999 برای شرکت Procter & Gamble ارائه کرد، برای اولین بار از اینترنت اشیا نام برد. جهت جلب توجه مدیریت ارشد P&G، اشتون ارائه خود را «اینترنت اشیا» نامید تا به گونه‌ای مبحث ترند سال 1999 را در خود جای دهد؛ کتاب «وقتی چیزها شروع به فکر کردن می‌کنند» نوشته پروفسور MIT اینترنت، نیل گرشنفلد، که در همان سال ۱۹۹۹ منتشر شد. این کتاب از عین این اصطلاح استفاده نکرده بود، اما چشم‌انداز واضحی از مسیر اینترنت اشیا ارائه می‌داد.

اینترنت اشیا از همگرایی فناوری‌های بی‌سیم، سیستم‌های میکروالکترومکانیکی (MEMS)، میکروسرویس‌ها و اینترنت تکامل یافته است. این همگرایی به از بین بردن سیلوهای بین فناوری عملیاتی (OT) و فناوری اطلاعات (IT) کمک می‌کند و امکان تجزیه و تحلیل داده‌های بدون ساختار تولید شده توسط ماشین را برای بینش‌هایی جهت پیشرفت‌های بیشتر فراهم می‌سازد.

اگرچه اشتون اولین باری بود که به اینترنت اشیا اشاره می‌کرد، ایده دستگاه‌های متصل از دهه ۱۹۷۰ با نام‌های اینترنت جاسازی شده و محاسبات فراگیر مطرح شده بود.

برای مثال، اولین دستگاه اینترنتی، یک دستگاه فروش نوشابه در دانشگاه کارنگی ملون در اوایل دهه ۱۹۸۰ بود. با استفاده از وب، برنامه نویسان می‌توانستند وضعیت دستگاه را بررسی کنند و در صورت ورود به دستگاه، بفهمند که آیا یک نوشیدنی سرد در انتظار آن‌ها خواهد بود یا خیر.

نحوه کار اینترنت اشیا

اکوسیستم اینترنت اشیا متشکل از دستگاه‌های هوشمند مبتنی بر وب است که از سیستم‌های تعبیه ‌شده مانند پردازنده‌ها، حسگرها و سخت‌افزار ارتباطی برای جمع‌آوری، ارسال و اقدام بر روی داده‌های جمع‌آوری شده از محیط، استفاده می‌کنند. دستگاه‌های اینترنت اشیا این داده‌ها را با اتصال به دروازه اینترنت اشیا یا سایر دستگاه‌های لبه به اشتراک می‌گذارند که در آن داده‌ها یا جهت تجزیه و تحلیل به شبکه ابری ارسال می‌شوند یا این پروسه به صورت محلی صورت می‌گیرد. گاهی اوقات، این دستگاه‌ها با سایر دستگاه‌های همسان ارتباط برقرار کرده و بر اساس اطلاعات دریافتی از یکدیگر، عمل می‌کنند. دستگاه‌ها بیشتر کار را بدون دخالت انسان انجام می‌دهند، اگرچه افراد می‌توانند با آن‌ها تعامل داشته باشند، به عنوان مثال؛ برای راه‌اندازی، دادن دستورالعمل‌ها یا دسترسی به داده‌ها.

اتصال، شبکه و پروتکل‌های ارتباطی مورد استفاده با این دستگاه‌های وب محور تا حد زیادی به برنامه‌های خاص اینترنت اشیای مستقر شده، بستگی دارد. اینترنت اشیا همچنین می‌تواند از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی برای کمک به آسان‌تر و پویاتر کردن فرآیند جمع‌آوری داده‌ها، استفاده کند.

ترکیب اینترنت اشیا و ارزهای دیجیتال

هم بلاک چین و هم اینترنت اشیا از جمله تکنولوژی‌‌های مرتبط با آینده هستند که راه گریزی از آن ها وجود ندارد و به شدت در حال تاخت و تاز و گسترش هستند. زمانی که اینترنت اشیا در مفهوم گسترده ای که گفتیم رشد کند نیاز دارد تا از بسترهای غیرمتمرکزی مانند بلاک چین استفاده نماید تا امنیت داده ها در آن حفظ شود. کاربرد اینترنت اشیا در ارزهای دیجیتال (به سبب ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال و شبکه بلاک چین) موجب می شود تا به مقدار زیادی شکاف های امنیتی موجود در فناوری اینترنت اشیا بر طرف شود. از سوی دیگر ذخیره سازی و نیازهای محاسباتی در بلاک چین با استفاده از اینترنت اشیا به حداقل می رسد.

رابطه دیگری که بین ارزهای دیجیتال و اینترنت اشیا وجود دارد این است که می توان از یک سیستم ارز دیجیتال مانند بیت کوین برای تأمین انرژی اینترنت اشیا بهره گرفت یا به جای ارسال ارز فیزیکی از ارز دیجیتال برای پرداخت دستگاه هایی که به اینترنت اشیا متصل هستند استفاده کرد.

اینترنت اشیا قرار است در آینده در تمام جوانب زندگی ما حضور پررنگ تری نسبت به امروز داشته باشد. اهمیت اینترنت اشیا در این است که به کسب و کارها و مردم دانش بسیار زیادی در مورد اشیا اطرافشان و نحوه‌ کنترل آنها خواهد داد تا با محیط اطرافشان ارتباط بیشتری برقرار کنند. ترکیب اینترنت اشیا و شبکه بلاک چین به قدرت هرچه بیشتر دستگاه های اینترنت اشیا خواهد انجامید و باعث ایمن شدن شبکه و غیرمتمرکز شدن پرداخت ها خواهد شد. توکن های اینترنت اشیا قرار است به جوامع و افراد برای رسیدن به دنیایی مبتنی بر اینترنت اشیا کمک کنند. برای برخی از توکن های اینترنت اشیا می توان به هلیوم (HNT)، آیوتا، آیوتکس و XYO اشاره کرد.

دو نوع اینترنت اشیا وجود دارد: CIoT و IIoT. تفاوت‌های بین CIoT و IIoT عبارتند از:

CIoT اغلب بر راحتی برای مشتریان فردی تمرکز دارد، در حالی که IIoT به شدت بر بخش صنعت متمرکز است و کارایی، امنیت و خروجی عملیات را با تمرکز بر بازگشت سرمایه (ROI) بهبود می‌بخشد.

برای IIoT، دامنه می‌تواند در یک سازمان (کارخانه هوشمند) یا بین سازمان‌ها (زنجیره تامین خرده فروش) باشد. این قطعاً جاافتاده‌ترین و بالغ‌ترین بخش اینترنت اشیا است. IIoT به کسب و کار کمک می‌کند تا به موارد زیر دست یابد: کارایی توانایی مهار اطلاعات از طیف وسیعی از تجهیزات بهبود عملیات (بهره وری) افزایش رضایت مشتری برای CIoT، دامنه می‌تواند یک فرد، خانواده، گروه کوچک یا جامعه باشد. CIoT با بهبود موارد زیر به تسهیل زندگی برای مصرف‌کنندگان کمک می‌کند: کیفیت راحتی امنیت کارایی تماشای رشد توکن های اینترنت اشیا و IoT نویدبخش است. به نظر می‌رسد که این تکنولوژی جالب بدون توقف و به طور مداوم با شتاب فزاینده‌ای در حال توسعه است و طیف گسترده‌ای از موارد استفاده ساده و اساسی گرفته تا موارد حیاتی و ضروری را شامل می‌شود.

در حالی که اینترنت اشیا در طول سال‌ها، پیشرفت زیادی کرده است، اکوسیستم IoT همچنان یک زمینه مطالعاتی در حال تکامل به شمار می‌رود. اجزای سیستم یکسان باقی می‌مانند اما مکانیسم‌ها، بسته به موارد استفاده، صنعت و بودجه متفاوت خواهند بود. اکوسیستم اینترنت اشیا فروشندگان و شرکت‌ها را به هم متصل می‌کند و علاوه بر این، برنامه‌ریزی راه حل را برای یک سیستم کارآمد، قابل اعتماد و ایمن تسهیل می‌بخشد.