ارز دیجیتال (CryptoCurrency) چیست؟

شاید شما هم این روزها نام کریپتوکارنسی و ارزهای دیجیتال را شنیده باشید. انسان‌ها همواره آزادی را دوست داشته‌ و آن را یکی از مهم‌ترین نعمت‌های خود می‌دانند. در واقع بسیاری دوست دارند این آزادی بی انتها باشد. یکی از مواردی که باعث می‌شود مردم بیش از

پیش آزاد باشند این است که نظارتی بر معاملات آنها وجود نداشته باشد و بتوانند آزادانه هر چقدر بخواهند پول درآورند و خرج کنند. یکی از علل محبوبیت رمزارزها انجام معادلات آن بدون نظارت نهاد واسطه می‌باشد. علاوه بر این، وجود سیستم رمزنگاری بلاک‌چین که باعث شده نفوذ به این شبکه‌ها تقریبا غیر ممکن باشد نیز باعث اعتماد بیش از پیش مردم به ارزهای دیجیتال شده است. از دیگر دلایل محبوبیت این ارزها بازار پر نوسان آن‌ها است بدین معنی که در یک روز قیمت این ارزها می‌تواند رشد زیادی کند و یا به یکباره ریزش قیمت داشته باشد. علاوه بر این استفاده از این ارزها نیاز به وجود واسطه‌ای مانند بانک‌ها یا موسسات را در معاملات از بین می‌برد.

چیزی که مشخص است آینده اقتصاد به ارزهای دیجیتال گره خورده است.

در حال حاضر برخی از غول‌های حوزه تکنولوژی نیز در حال ورود به این عرصه هستند. با فراگیر شدن ارزهای دیجیتال در سال‌های آینده به عقیده کارشناسان به نظر می‌رسد زمان خداحافظی با دلار و یورو و پوند و… فرا خواهد رسید. در واقع همان طور که پول‌ها در طول زمان از شکلی به شکل دیگر تغییر کردند، به نظر می‌رسد شکل آینده پول‌های جهان به صورت مجازی و از نوع رمز‌ارزها باشد. البته مسیر طولانی برای رسیدن به شکل کنونی پول که پول اعتباری نام دارد طی شده است، در نتیجه به نظر نمی‌رسد پول اعتباری به سرعت جای خود را به کریپتوکارنسی (cryptocurrency)ها بدهد هر چند این تغییر در حال وقوع است و به نظر می‌رسد در دهه 2020 روند این تغییرات افزایش چشمگیری داشته باشد.

کریپتوکارنسی: رمز ارز، ارز دیجیتال یا ارز رمزنگاری شده

برای این که بدانیم کریپتوکارنسی چیست، در ابتدا باید بدانیم این واژه به چه معناست؟ کریپتوکارنسی ( cryptocurrency) یک واژه انگلیسی است که از دو کلمه تشکیل شده است: 1) crypto به معنی رمز نگاری شده. 2) currency به معنی ارز. در واقع معنی تحت‌الفظی این کلمه به فارسی ارز رمزنگاری می‌باشد.

اما از زمانی که ایرانیان با این واژه آشنا شده‌اند به دلیل طولانی بودن کلمه “ارز رمزنگاری‌شده” کلمات جایگزین مختلفی همچون رمز ارز، ارز دیجیتال، ارز رمزپایه و… را برای آن ارائه کرده‌اند. اما در واقع باید گفت کریپتوکارنسی تمامی این معانی را داشته و در عین حال هیچ یک از این معانی را به طور مستقیم ندارد. این تفاوت در معانی آنقدر در فضای مجازی زیاد شده است که برخی حتی گمان می‌کنند ارز دیجیتال با رمز ارز متفاوت بوده و هر کدام به یک نوع خاص از پول مجازی اشاره دارند. در واقع از آنجا که رمز ارزها قابل لمس نیستند، به آنها لقب ارز دیجیتال داده‌اند.

تاریخچه ارز‌های دیجیتال:

به قبل از پیدایش رمز‌ارز‌ها بر‌می‌گردد. در واقع مدتهاست که در بازی‌ها و برنامه‌های کامپیوتری از ارز دیجیتال استفاده می‌شود. ارز دیجیتال استفاده شده در بازی‌ها همان پرداخت‌های درون برنامه‌ای هستند اما اینگونه ارز‌ها به صورت رمزنگاری‌شده نبوده و صرفا محدود به بازی یا اپلیکیشن خاصی هستند. اگر بخواهیم ساده‌تر بگوییم باید گفت رمز‌ارز‌ها یا کریپتوکارنسی‌ها یک ارز دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتال یک کریپتوکارنسی محسوب نمی‌شود. اما ارز‌های دیجیتال نمونه‌هایی فراتر از بازی‌ها داشته‌اند. برای نخستین بار در دهه 1990 بود که ارز‌های دیجیتال پدید آمدند. این ارز‌ها از آنجا که دارای پشتوانه طلا بودند، به نام طلای دیجیتال نیز شناخته می‌شدند.

تفاوت ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات:

این ارزها همه ویژگی‌های پول معمولی به جز خاصیت فیزیکی را دارا می‌باشند. یعنی شما می‌توانید با یک کریپتوکارنسی همانند پول معمولی، خرید، تبدیل ارز، پرداخت آنلاین و… انجام دهید. اما این گونه ارز‌ها تفاوت‌های عمده‌ای نیز با پول‌های معمولی دارند.

یکی از تفاوت‌های رمز ارزها با پول‌های معمولی این است که برخلاف ارز‌های عادی که از یک شبکه بانکی برای کار بهره می‌برند، ارز‌های دیجیتال دارای پایگاه داده‌ای غیر متمرکز به نام بلاکچین هستند و برای انتقال نیاز به واسطه ندارند.

از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد ارزهای دیجیتال فرامرزی بودن آنهاست. انتقال ارزهای دیجیتال به سر تا سر دنیا در چند دقیقه امکان پذیر است در حالی که انتقال پول معمولی با سیستم‌های کنونی ممکن است تا چندین روز زمان ببرد.