آلت کوین چیست؟

در بازار ارزهای دیجیتال، بیت‌کوین (BTC) در راس آنها قرار دارد، به طوری‌که اکنون بیش از یک دهه پس از راه‌اندازی آن (در زمان نگارش مقاله)، هر BTC نزدیک به ۵۰ هزار دلار ارزش دارد؛ اما رمزارزهای دیگری به جز بیت‌ کوین موسوم به آلت کوین

هم وجود دارند که به عنوان «ارزهای جایگزین» شناخته می‌شوند. هر یک از این رمزارزهای جایگزین تحت قوانین خاصی عمل می‌کنند؛ آلت کوین‌‌ها برخی ویژگی‌های مشترک هم با بیت‌کوین دارنددر اصل آلت کوین‌ها، ارزهای دیجیتال جایگزین بیت‌ کوین هستند. این ارزهای دیجیتالی غیرمتمرکز هستند که در نهایت می‌توانند جایگزین پول‌های فیات مانند دلار شوند. ارز غیرمتمرکز، به این معنا که بانک‌های مرکزی آنها را منتشر نمی‌کنند و ارزش آنها به سیاست‌های بانکی وابسته نیست. نِیم‌ کوین (Namecoin) به عنوان اولین آلت‌ کوین بازار شناخته می‌شود و از آن زمان تا کنون نرخ عرضه آلت‌کوین‌ها رشدی تصاعدی داشته است.

آلت‌کوین‌ها مانند بیت‌کوین از بلاک چین به عنوان ابزاری جهت اطمینان از تراکنش‌های همتا به همتا استفاده می‌کنند. چگونگی استفاده از آلت‌ کوین‌‌ها از بلاکچین می‌تواند تفاوت زیادی با بیت‌کوین داشته باشد، زیرا از مکانیسم‌های اجماع مختلفی برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها یا ایجاد بلاک استفاده می‌کنند. علاوه بر این، آلت‌کوین‌ها مفهوم بیت‌کوین را با ویژگی‌های منحصر به فردی مانند «قراردادهای هوشمند» که می‌تواند توسط فناوری بلاک چین توافق‌نامه‌هایی خودکار بین طرفین انجام دهد، همراه کرده‌اندهمچنین آلت‌کوین‌ها از بسیاری جهات نسبت به بیت‌کوین بهبود یافته‌اند؛ تراکنش‌های آنها می‌تواند سریع‌تر و مقیاس‌پذیری بهتری داشته باشد. در زمان نگارش مقاله، هر بلاک بیت‌کوین طی ۱۰ دقیقه استخراج می‌شود، در حالی که این زمان برای آلت‌کوینی مانند لایت‌کوین (LTC)، هر ۲.۵ دقیقه یکبار است و سرعت تراکنش‌های این کوین بیشتر از بیت‌کوین خواهد بود. در سایر آلت کوین ها، این عدد بسیار کوچک تر می‌شود؛ استفاده از ترفندهای جدید، این امکان را به کاربران می‌دهد که تراکنش ها با سرعت بسیار بیشتر صورت بپذیرد. برای مثال، اتریوم ۲.۰ با استفاده از شاردینگ می‌تواند به سرعت باور نکردنی تایید ۱۰۰۰۰۰ تراکنش در ثانیه برسد!

آلت‌ کوین ها چگونه کار می‌کنند؟

آلت‌کوین‌ها در بیشتر مواقع مشابه بیت‌کوین عمل کرده و از کلیدی خصوصی جهت ارسال و دریافت رمز ارز بین دو کیف‌ پول دیجیتال استفاده می‌کند؛ آن‌ها همچنین از بلاک چین جهت ثبت دائمی تراکنش‌ها به عنوان دفترکل برخوردار هستند. امنیت بلاک چین توسط اثبات ریاضی تأمین می‌شود که تراکنش‌های هر بلاک را تایید می‌کند.

معرفی انواع مختلف آلت کوین

برخی از انواع اصلی آلت‌ کوین‌‌ها شامل رمزارزهای مبتنی بر ماینینگ، استیبل‌ کوین‌ها، توکن‌های وثیقه‌ای و توکن‌های ابزاری هستند. امروزه حدود ۹۰۰۰ رمز ارز وجود دارد و ارزش بازار آلت‌ کوین‌ها از آوریل ۲۰۲۱ بالغ بر ۵۰٪ بازار است. برخی از شناخته شده‌ ترین آلت‌‌کوین‌ها عبارتند از:

اتر (ETH) ریپل (XRP) تتر (USDT)، بیت‌ کوین‌ کش (BCH) بیت‌ کوین ساتوشی ویژن (BSV) سولانا (SOL) لایت‌کوین (LTC). برخی از آلت‌کوین‌ها کارهایی فراتر از تبادل پول در ازای کالا و خدمات انجام می‌دهند. به این موارد معمولا توکن‌های ابزاری یا وثیقه‌ای گفته می‌شود؛ برخی از این ارزهای دیجیتال ،بی‌هویتی بهتری را ارائه می‌دهند؛ در حالی که تعدادی دیگر صنایع خاصی را هدف قرار گرفته‌اند.

اتریوم (ETH) از بهترین آلت کوین ها

اتریوم برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ با مفهوم قراردادهای هوشمند و یک زبان برنامه نویسی کاملا متغیر به بازار معرفی شد؛ پلتفرم اتریوم از اتر (ETH) به عنوان رمزارز خود استفاده می‌کند که برای اداره برنامه همچون توکن مورد استفاده قرار می‌گیرد، این ارز دیجیتال دومین رمزارز ارزشمند و بهترین آلت کوین است.

لیست انواع اصلی آلت کوین عبارتند از:

ارزهای رمزپایه مبتنی بر ماینینگ (Mining-based Cryptocurrencies) استیبل کوین‌ (ارز دیجیتال باثبات) (Stablecoins) توکن‌ های اوراق بهادار (Security tokens) توکن‌های ابزاری (Utility tokens) تفاوت توکن و کوین درصد بسیار بالایی از رمز ارزها از توکن ها تشکیل شده است و مابقی آن ها از کوین ها؛‌ قبل از آن که با انواع آلت کوین آشنا شوید، بهتر است تفاوت کوین و توکن را بدانید.

کوین

کوین ها رمز ارزهایی هستند که از خود شبکه دارند و روی‌ آن فعالیت می‌کنند. بیت کوین،‌ مطرح ترین کوین است که از خودش شبکه اختصاصی در بلاک چین دارد.

توکن

توکن ها از خودشان شبکه اختصاصی ندارند و روی بستر بلاک چین کوین ها فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال؛ تفاوت Coin و Token را می‌شود به مستاجر و صاحب خانه تشبیه کرد. کوین ها مانند صاحب خانه هایی هستند که در به توکن ها مجوز فعالیت در شبکه اختصاصی خود را می‌دهند. شبکه اتریوم، معروف ترین بلاک چین در دنیای رمز ارزهاست. توکن های متفاوتی روی این شبکه فعالیت می‌کنند و از مزایا شبکه استفاده می‌کنند؛ اما سوال اینجاست که حضور این توکن ها برای کوین ارائه کننده بستر بلاک چین چه سودی دارد؟ شاید واژه کارمزد شبکه به گوش شما خورده باشد، برای هر تراکنشی که کاربرها از طریق توکن ها انجام می‌دهند، درصدی به عنوان کارمزد برای ارائه کننده بستر از کاربر کم می‌شود. همانطور که می‌دانید، کارمزد شبکه اتریوم نسبت به سایرین مقدار قابل توجهی بیشتر است.

استیبل‌کوین‌ ها

استیبل‌کوین‌ها رمزارزهایی جفت‌شده با ارزی دیگر مثل پول فیات (یعنی دلار) و کالای قابل معامله در بورس (یعنی فلزات گرانبها) هستند که نوسانات قیمتی را در مقایسه با دارایی خاص به حداقل می‌رسانند؛ بهای استیبل‌کوین‌ها دچار نوسانات شدید روزانه نمی‌شود، به این معنا که در کاربردهای روزمره مانند پرداخت‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها و وام‌ ها مفید هستند.

نحوه استخراج

آلت‌کوین‌های مبتنی بر الگوریتم اثبات کار (PoW)، با حل مسایل ریاضی و ایجاد بلاک، ایجاد می‌شوند. از کوین‌های بر اساس PoW می‌توان به LTC، مونرو (XMR)، BCH و BSV اشاره کرد. جایگزین کوین‌های مبتنی بر استخراج، کوین‌های پیش استخراج (pre-mined) هستند؛ اینها به جای استخراج، توسط الگوریتمی خاص توزیع می‌شوند؛ ارز دیجیتال ریپل نمونه‌ای از این موارد است.

توکن‌های ابزاری

این کوین‌ها در بستر پلتفرمی به منظور ارائه سرویس استفاده می‌شوند. نوع متداول این کوین‌ها، استاندارد ERC20 اتریوم است؛ این توکن‌ ها به منظور هزینه شدن در یک اکوسیستم بلاکچینی خاص ایجاد می‌شوند. نمونه‌ای از این موارد Sia، راهکار غیرمتمرکز ذخیره‌سازی ابری همتا به همتا است.

توکن‌های وثیقه‌ای

توکن‌های وثیقه‌ای به‌عنوان قراردادهای سرمایه‌گذاری عمل می‌کنند. خریدار این توکن‌ها، انتظار کسب سود از بازار سهام، درآمد یا رشد ارزش بازار را دارد. تفاوت این توکن‌ها با توکن‌های ابزاری در این است که توکن‌های وثیقه‌ای از قوانین سختگیرانه‌ای در خصوص خرید و فروش پیروی می‌کنند.

توکن‌های غیرمثلی

مقایسه آلت کوین نسبت به بیت کوین بیت‌کوین به عنوان پادشاه ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود و در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ایجاد و به جهانیان فناوری بلاکچین و اثبات کار را معرفی نمود؛ برخی از آلت‌کوین‌ها نوعی انشعاب (فورک) از بیت‌کوین هستند و بر اساس پروتکل متن باز بیت‌کوین خلق و سپس برای ایجاد رمزارزی جدید تغییراتی را به خود دیده‌اند.

هر آلت کوین دارای روشی منحصر به فرد در ایجاد و تعداد کوین است. در حالی که بیت‌کوین نیازمند به توان پردازشی سنگینی است (برقی معادل کشور آرژانتین مصرف می‌کند)، بسیاری از ارزهای altcoin تنها به یک کامپیوتر و برخی نرم‌افزارهای تخصصی جهت استخراج نیاز دارند.

مزایا و معایب آلت‌ کوین‌ ها

یکی از مزیت‌های اصلی آلت‌کوین‌ها، جایگزینی آنها برای بیت‌کوین است. به طور کلی آنها در صورت سقوط ارزش بیت‌کوین، به عنوان یک گزینه جایگزین مناسب محسوب می‌شوند، هرچند ممکن است ریزش BTC بر کل بازار تاثیر بگذارد. به تعبیری، آنها شرایط رقابت را برای بیت‌کوین فراهم می‌کنند.

به طور کلی آلت‌کوین‌ها مشکلات بیت‌کوین، مانند سرعت و هزینه استخراج را بهبود می‌بخشند؛ همچنین کارمزد تراکنش‌ها با آلت‌کوین‌ها کمتر است. با این حال، یک نقطه ضعف مهم برای اکثر آلت‌کوین ها، عدم پذیرش عمومی آنهاست. از آنجا که آلت‌کوین‌های جدیدتر از بیت‌کوین هستند، ارزش آنها می‌تواند به طرز چشمگیری تغییر کند، بنابراین برای سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر گزینه‌ای مناسب می‌باشند.

مسئله مهم دیگر در خصوص آلت کوین ها، استفاده از آنها در طرح‌های پامپ و دامپ جعلی برای قربانین تازه‌وارد است. درپایان، بسیاری از بسترهای معاملاتی آلت‌کوین‌ها، امکان تبدیل مستقیم آنها به BTC را بدون تبدیل به USD به مشتریان ارائه نمی‌دهند.

به صورت کلی به هر رمز ارزی غیر از بیت کوین، آلت کوین می‌گویند. این آلت کوین ها شامل اتریوم،‌ ملکه ارزهای دیجیتال و رمز ارزهای خیلی کم ارزشتر (شت کوین) می‌شوند. برخی از آلت کوین ها گزینه های خوبی برای سرمایه گذاری هستند. بعضی از آنها رشد های چند درصدی را تجربه می‌کنند؛ در صورتی که نمی‌توانیم برای یک ارز دیجیتال رایج مثل بیت کوین،‌ سود اینچنینی فرض کنیم؛ ناگفته نماند که ریسک سرمایه گذاری در این شرایط به مراتب بیشتر از سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال شناخته شده است