معرفی استانداردهای بیت کوین

بیت‌کوین (Bitcoin) از استانداردهای مختلفی برای تعریف و ارسال تراکنش‌ها و ارزها استفاده می‌کند. در زیر، به برخی از مهمترین استانداردهای بیت‌کوین اشاره می‌کنم:

1. استاندارد تراکنش: استاندارد اصلی بیت‌کوین برای تعریف تراکنش‌ها، استاندارد "Bitcoin Transaction" است. این استاندارد شامل ساختار داده‌ای تراکنش‌ها، مدل امضای دیجیتال و الگوریتم‌های رمزنگاری استفاده شده در بیت‌کوین است.

2. استاندارد آدرس: بیت‌کوین از استاندارد "Base58Check" برای تعریف آدرس‌های بیت‌کوین استفاده می‌کند. این استاندارد برای تولید آدرس‌های بیت‌کوین، کدهای کنترلی (checksum) را به آدرس اضافه می‌کند تا امکان تشخیص خطا در آدرس‌ها را فراهم کند.

3. استاندارد کلید خصوصی و عمومی: برای تولید جفت کلید خصوصی و عمومی در بیت‌کوین، از استاندارد "Elliptic Curve Digital Signature Algorithm" (ECDSA) استفاده می‌شود. این استاندارد بر اساس رمزنگاری منحنی‌های الیپتیکی عمل می‌کند و کلید خصوصی و عمومی را برای امضای دیجیتال تراکنش‌ها و تأیید اصالت آن‌ها تولید می‌کند.

4. استاندارد BIPs: BIP مخفف "Bitcoin Improvement Proposal" است و به پیشنهادهای مختلفی اشاره دارد که به بهبود و توسعه بیت‌کوین کمک می‌کنند. این پیشنهادها می‌توانند شامل اضافه کردن ویژگی‌های جدید، بهبود عملکرد، تغییرات در استانداردها و سایر تغییرات مربوط به بیت‌کوین باشند. به عنوان مثال، BIP-32 برای تعریف استاندارد "Hierarchical Deterministic Wallets" استفاده می‌شود که تولید کلیدها و آدرس‌ها را براساس یک سیم‌کارت برنامه‌ریزی می‌کند.

5. استاندارد BIP-39: این استاندارد برای تعریف "Mnemonic Code Words" (کلمات عبور منحصر به فرد) استفاده می‌شود. با استفاده از این کلمات، کاربران می‌توانند کلیدهای خصوصی و عمومی خود را بازسازی کنند و به آسانی پشتیبان‌های محلی از کیف پول بیت‌کوین خود را ایجاد کنند.

این تنها چنی تعدادی از استانداردهای بیت‌کوین هستند. بیت‌کوین به عنوان یک فناوری متن باز، همچنین از استانداردهای دیگری نیز استفاده می‌کند که توسط جامعه‌ی بیت‌کوین و توسعه‌دهندگان مختلف تعریف شده‌اند. این استانداردها بهبودها و توسعه‌های مرتبط با امنیت، حریم خصوصی، قابلیت اطمینان و قابلیت استفاده بیت‌کوین را ترویج می‌کنند.

استاندارد بیت کوین چیست؟

استاندارد بیت کوین (Bitcoin) به طور کلی به ساختار و قوانینی اطلاق می‌شود که برای عملکرد شبکه بیت کوین و تعامل با آن استفاده می‌شود. این استاندارد شامل مجموعه‌ای از قوانین و پروتکل‌هاست که توسط توسعه دهندگان بیت کوین تعیین شده‌اند و کارکرد صحیح شبکه را تضمین می‌کنند.

استاندارد بیت کوین شامل چندین جنبه است که عبارتند از:

1. استاندارد تراکنش: استاندارد بیت کوین تعریف می‌کند چگونه تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین انجام می‌شود و چگونه اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها در بلوک‌های زنجیره بلوک ذخیره می‌شود. این شامل ساختار داده‌ها، نوع امضاهای دیجیتال استفاده شده و دیگر جزئیات فنی مربوط به تراکنش‌ها است.

2. استاندارد آدرس: بیت کوین از استاندارد خاصی برای تعریف آدرس‌های بیت کوین استفاده می‌کند. آدرس‌های بیت کوین به صورت رشته‌هایی از حروف و عدد تعریف می‌شوند و برای شناسایی مقصد یا مبدأ تراکنش‌ها استفاده می‌شوند.

3. استاندارد امنیتی: استاندارد بیت کوین شامل مجموعه‌ای از اصول امنیتی است که برای حفاظت از اموال و اطلاعات بیت کوین استفاده می‌شود. این شامل استفاده از رمزنگاری قوی برای حفاظت از اطلاعات حساس و امضای دیجیتال برای اثبات هویت و اعتبار تراکنش‌ها است.

4. استاندارد شبکه: استاندارد بیت کوین شامل قوانین و پروتکل‌هایی است که تعیین می‌کنند چگونه کامپیوترها و نودهای در شبکه بیت کوین با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و چگونه اطلاعات را منتقل کنند. این شامل قوانین مربوط به تولید و تأیید بلوک‌ها، ارسال و دریافت تراکنش‌ها و سایر جزئیات فنی شبکه است.

آشنایی با جدیدترین استانداردهای بیت کوین

• استاندارد BRC-20 به زبان ساده، استاندارد BRC-20 نوعی استاندارد توکن‌ در شبکه بیت کوین است که امکان مینت و مبادله NFTها را بر بستر این شبکه فراهم می‌کند و برای دارایی‌های قابل تعویض و غیرقابل تعویض مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پروتکل‌های Taproot و Ordinals، امکان فعالیت استاندارد BRC-20 را فراهم کردند. به طور کلی، استاندارد BRC-20 به بیت کوین این اجازه را می‌دهد تا از وسیله حفظ ارزش فراتر رود و در پروتکل‌های DeFi و اپلیکیشن‌های مستقر بر بلاک چین نیز، مورد استفاده قرار گیرد.

از بسیاری جهات، BRC-20 بیت کوین و ERC-20 اتریوم از عملکرد مشابهی برخوردار هستند و BRC-20 می‌تواند تمامی دارایی‌های دیجیتال استقراریافته بر بستر بیت کوین را دربر گیرد. ارزهای دیجیتال، NFTها، رای‌های DAO و حتی برخی ارزهای فیات، از جمله دارایی‌های تحت پشتیبانی BRC-20 به شمار می‌آیند.

• استاندارد ORC-20 یکی دیگر از استانداردهای توکن معرفی شده در اکوسیستم بیت کوین، ORC-20 نام دارد. این پروژه توسط OrcDAO و با هدف بهبود سازگاری، تطبیق‌پذیری، مقیاس‌پذیری و امنیت استاندارد BRC-20 کار خود را آغاز کرد.

از دیگر مزایای ORC-20، می‌توان به قابلیت بروزرسانی ویژگی‌های آن اشاره نمود. به عنوان مثال، برخی ویژگی‌های توکن‌ها چون حداکثر عرضه، در گذر زمان قابل تغییر هستند. از این سو، می‌توان توکن‌های ORC-20 را همانند ان‌اف‌تی‌های داینامیک دانست.

البته لازم به ذکر است که طبق موارد مدرج در سایت orc20.org، این استاندارد هنوز در مرحله آزمایش قرار دارد و تضمینی مبنی بر اعتبار و ارزش توکن‌های توسعه‌یافته بر بستر این استاندارد وجود ندارد.

• استاندارد BRC-69 همانند BRC-20، استاندارد BRC-69 هم از جمله استانداردهای فعال بیت کوین به شمار می‌آید که در مقایسه با BRC-20، از کارکرد متفاوتی برخوردار است. این استاندارد توسط یکی از لانچ‌پدهای جذب سرمایه پروژه‌های BRC-20 یعنی Luminex پیشنهاد شد.

طبق گفته توسعه‌دهندگان، این پروژه به کاربران اجازه می‌دهد تا بدون محدودیت سابق شبکه (4 مگابایت)، به ایجاد ارزهای دیجیتال در زنجیره بپردازند. علاوه بر این در مقایسه با BRC-20، سازندگان NFT و دیگر توکن‌ها می‌توانند با سادگی بیشتری توکن‌های خود را ایجاد کنند.

همچنین به گفته سازندگان استاندارد یعنی Luminex، استاندارد BRC-69 این توانایی را دارد که میزان کارمزد ایجاد توکن‌های جدید را تا 90درصد کاهش یابد و فرایند استخراج داده‌های اکوسیستم را تسهیل می‌بخشد.

• استاندارد BRC-721 استاندارد BRC-20، زمینه مورد نیاز معرفی استانداردهای دیگر را نیز، فراهم آورد. یکی از این استانداردها BRC-721 بود که ظرفیت‌های بیت کوین برای گسترش توکن‌های غیرمثلی ایجاد شده را افزایش می‌دهد و به اثبات اعتبار و مالکیت ان‌اف‌تی‌های Ordinal در اکوسیستم بیت کوین کمک می‌کند.

به زبان ساده، BRC-721 امکان مبادله، مینت و مالکیت NFTهای بیت کوین را فراهم می‌آورد. در واقع تمامی توکن‌های ایجاد شده بر بستر استاندارد BRC-721، از یک شناسه منحصربه‌فرد و غیرقابل تغییر برخوردار هستند که آن‌ها را از دیگر توکن‌ها متمایز می‌سازند.

تفاوت استانداردهای بیت کوین با سایر استانداردها

استانداردهای بیت کوین از دیگر استانداردها تفاوت‌هایی دارند، این تفاوت‌ها معمولاً به موارد زیر مربوط می‌شوند:

1. فناوری بلاکچین: بیت کوین از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند که یک سیستم توزیع شده برای ثبت تراکنش‌ها است. استانداردهای بیت کوین بر روی این فناوری بنا شده‌اند و معمولاً به نحوه ارسال، تأیید و ثبت تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین پرداخته می‌شود.

2. منبع باز: بیت کوین یک پروژه منبع باز است که برای توسعه و بهبود آن، جامعه بزرگی از توسعه دهندگان و مشارکت کنندگان وجود دارد. این معناست که استانداردهای بیت کوین توسط جامعه و بازتوسعه دهندگان بیت کوین تعیین و تصویب می‌شوند و نه توسط یک سازمان مرکزی یا گروهی مشخص.

3. قابلیت تراکنش بین‌المللی: بیت کوین امکان انجام تراکنش‌های بین‌المللی را فراهم می‌کند. این بدان معناست که استانداردهای بیت کوین باید مسائلی مانند پروتکل‌های ارتباطی، قوانین مربوط به تراکنش‌های بین‌المللی و قابلیت تبدیل ارزها را در نظر بگیرند.

4. امنیت: بیت کوین به منظور امنیت بیشتر از رمزنگاری قوی و فناوری‌های امنیتی مانند تابع هش استفاده می‌کند. استانداردهای بیت کوین باید این نیازمندی‌های امنیتی را پوشش دهند و روش‌هایی را برای جلوگیری از تقلب، اختلاس و نفوذ در شبکه فراهم کنند.

5. ارزش ذاتی: بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال دارای ارزش ذاتی است و قابلیت انتقال ارزش را فراهم می‌کند. استانداردهای بیت کوین باید بتوانند این انتقال ارزش را به صورت مطمئن و قابل اعتماد انجام دهند.

به طور کلی، استانداردهای بیت کوین بهبودهایی را در مواردی مانند قابلیت استفاده، امنیت، حریم خصوصی و مقیاس‌پذیری را در مقایسه با استانداردهای سنتی فراهم می‌کنند.

استاندارد BRC-20، استاندارد ORC-20، استاندارد BRC-69 و استاندارد BRC-721، از جمله استانداردهای جدید شبکه بیت کوین به حساب می‌آیند.