چرا ارزهای دیجیتال ارزشمند هستند؟

چیزی مثل بیت کوین زمانی ارزش دارد، که مردم باور داشته باشند این ارز ارشمند است.همه ما به صورت مشترک بر این باور هستیم! البته به غیر از این هم دلایل محکم دیگری وجود دارد

که ارزهای دیجیتال را ارزشمند می‌کنند.شش ویژگی اصلی که یک ارز را که آن ارزشمند می‌کند اینها هستند:

• کمبود
• تقسیم‌پذیری
• مقبولیت
• حمل‌پذیری
• دوام
• مقاومت در برابر جعل (یکنواختی) این ویژگی‌ها برای این که یک ارز را برای استفاده گسترده در اقتصاد کاربردی کند، کافی هستند. همچنین تورم‌های مالی را محدود و امنیت استفاده از ارزها تضمین می‌کنند. به عبارت ساده‌تر یک ارز دیجیتال اگر بتواند ارزش نسبی خود را در طول زمان به طور قابل اعتمادی حفظ کند، همیشه قابل استفاده است. در طول تاریخ، خیلی از جوامع از کالاهای باارزش یا فلزات گرانبها را به عنوان روش‌های پرداخت و مبادله کالا استفاده می‌کردند به این دلیل که همه باور داشتند این موارد ارزش نسبی خود را همیشه حفظ می‌کنند.

اگر یک چیز، خواهان زیادی داشته باشد با ارزش می‌شود

ارزهای دیجیتال نیز به همین دلیل ارزشمند شده‌اند که کاربردهای زیادی پیدا کرده‌اند و به عنوان یک روش مبادله، مزایای بیشتری نسبت به دلار و ریال دارند.

طلا و نقره به این دلیل به عنوان کالاهای با ارزش تلقی می‌شوند که دارای ارزش ذاتی هستند. دلار نیز در زمان استاندارد طلا دارای ارزش ذاتی بود زیرا طلا مقدار محدودی دارد.

نکته: استاندارد طلا زمانی بود که هر دلار آمریکا به مقدار مشخصی طلا گره خورده بود، یعنی دلار آمریکا پشتوانه‌ای از طلا داشت ولی الان اینطور نیست و دلار آمریکا پشتوانه طلا ندارد.

ارزش چیزی که امروزه به عنوان ارز و پول استفاده می‌شود، فقط به خاطر حکومت و دولتی است که آنرا تضمین نموده است. به همین خاطر است که وقتی اعتماد به دولت یا حکومت کم می‌شود، ارزش ارز منتشر شده توسط آن حکومت نیز کاهش می‌یابد.

ارزشی که برای پول قائل می‌شویم به سلامتی اقتصاد کشور و پایدار بودن قدرت خرید آن پول نیز بستگی دارد. اگر بدانیم که قدرت خرید آن پول، رفته رفته رو به کاهش است، تلاش می‌کنیم با خرید چیزهای با ارزش‌تری مانند ارزهای خارجی، طلا و اجناس دیگر، هرچه زودتر از شر پول خلاص شویم. برخلاف طلا و یا اسکناس‌های دلار، ارزهای دیجیتال قابل لمس نیستند و به همین دلیل برخی از مردم در استفاده از آنها احساس راحتی و امنیت نمی‌کنند. با این حال، وقتی مکانیزیم کار ارزهای دیجیتال را بدانید، متوجه خواهید شد بسیاری از ارزهای دیجیتال معتبر، امنیت بیشتری از پول رایج کشورها دارند.

ارزهای دیجیتال مزیت‌های زیادی نسبت به ارزهای رایج کشورهای مختلف دارند، از جمله:

1 – مقدار کل آنها معمولا مشخص و ثابت است که باعث می‌شود تورمی نباشند. 2 – ارزهای دیجیتال را نمی‌توان جعل کرد مثلا چیزی به عنوان بیت‌کوین جعلی وجود ندارد. کسی نمی‌تواند مقداری بیت‌کوین به شما بفرستند و بعدا شما بفهمید جعلی بوده! چنین چیزی غیرممکن است. 3 – هزینه تراکنش‌ها در برخی مواقع بسیار پایین‌تر است، زیرا هیچ واسطه‌ای مانند بانک مرکزی، بانک‌های محلی و … وجود ندارد. 4 – حتی اگر کل دولت‌ها و بانک‌ها از بین بروند، ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین زنده می‌مانند. برای زنده ماندن بیت‌کوین فقط کافیست حداقل یک کامپیوتر در دنیا به شبکه بیت‌کوین متصل باشد.

زحمت و تلاش همیشه به ایجاد ارزش منتهی نمی‌شود

ارزهای دیجیتال نمی‌توانند به خاطر اینکه صرفا برای ایجاد آنها نیاز به کار و زحمت است ارزش پیدا کنند. ممکن است زمان و منابع برای ساخت چیزی صرف شود که کاملا بی‌ارزش است، مثلا یک تکه سنگ را بردارید و آنرا آنقدر بسابید که تخت و صاف شود. این سنگ به این دلیل بی‌ارزش خواهد بود که هیچ‌کس به آن نیازی ندارد.

بنابراین دلیل ارزشمندبودن چیزی صرفا تلاش و انرژی صرف شده برای ساخت آن نیست. ممکن است سال‌ها برای ساخت چیزی منابع و انرژی فراوان هزینه شود ولی آن چیز هیچ خواهانی نداشته باشد.

غیر از تلاش و زحمتی که برای ایجاد آن چیز نیاز است، چیز ساخته شده باید خواهان داشته باشد تا بتواند ارزشمند شود.

کمبود

ارزش بیت‌کوین تابعی از کمبود موجودی آن است. با کاهش عرضه، تقاضا برای این رمزارز افزایش یافته است. سرمایه‌گذاران برای دست‌یابی به یک تکه از سود شیرین ناشی از عرضه محدود این رمزارز در تکاپو هستند. بیت‌کوین همانند طلا کاربرد محدودی دارد. موارد استفاده از طلا عموماً صنعتی است. تکنولوژی پیش‌زمینه بیت‌کوین، که به آن بلاک‌چین گفته می‌شود، مورد تست قرار‌گرفته و به عنوان یک سیستم پرداختی استفاده می‌شود. یکی از مؤثرترین موارد استفاده این تکنولوژی (بلاکچین) در حواله‌های برون مرزی است. این سیستم منجر به افزایش سرعت انجام کار و کاهش هزینه‌ها می‌شود. بعضی از کشورها، مثل ال‌سالوادور، باور دارند که تکنولوژی بیت‌کوین به حدی پیشرفت خواهد داشت که به یک رابط برای تراکنش‌های روزمره تبدیل می‌شود.

تقسیم‌پذیری

بیت‌کوین نسبت به ارزهای فیات (ارزهای رایج) بسیار تقسیم‌پذیرتر است. یک بیت‌کوین می‌تواند تا ۸ رقم اعشار تقسیم شود که در این حالت به واحد ایجاد شده ساتوشی (Satoshi) گفته می‌شود. به غیر از بیت‌کوین، رمزارز اتریوم نیز چنین سیستمی را دارا است که به واحد تقسیم شده آن نیز وی (Wei) می‌گوئیم. اکثر ارزهای فیات برای استفاده روزانه تنها تقسیم‌پذیر تا ۲ رقم اعشار هستند. برای مثال، هر یک دلار آمریکا به سنت تقسیم می‌شود که یک صدم دلار است.

اگر قیمت بیت‌کوین به افزایش خود در طول زمان ادامه دهد، کاربران با این تقسیم‌پذیری قادر خواهند بود که همچنان تراکنش‌های خود را با تنها کسر کوچکی از بیت‌کوین به انجام برسانند. توسعه کانال‌های موازی این رمزارز، نظیر شبکه لایتنینگ (Lightning Newtork)، می‌تواند منجر به افزایش بیش از پیش ارزش بازار بیت‌کوین شود.

مقایسه بیت‌کوین، طلا و ارزهای رایج (ارزهای فیات)

بیت‌کوین پشتیبانی نهادهای دولتی را ندارد. همچنین مشابه ارزهای فیات، توسط شبکه‌های بانکی به منظور ترویج استفاده از رمزارزها حمایت نمی‌شود. یک شبکه غیرمتمرکز شامل گره‌های مستقلی است که مسئول تأیید مبادلات برپایه توافق در شبکه بیت‌کوین است. در صورت بروز اشکال در یک تبادل، به دلیل عدم پشتیبانی رمزارزها توسط نهادهای دولتی و مالی، هیچ نهاد مرکزی مسئولیت برطرف کردن مشکل را به عهده نمی‌گیرد.

البته گفتیم که ارزهای دیجیتال برخی از ویژگی‌های سیستم ارزهای فیات را از خود نشان می‌دهند. مثلا موجودی آنها محدود است، و قابلیت جعلشان وجود ندارد. تنها راهی که یک فرد امکان جعل بیت‌کوین را داشته باشد، از طریق راهی است که اصطلاحاً به آن خرج دو برابر (Double-Spending) می‌گوئیم. این روش وضعیتی است که در آن کاربر میزان یکسانی از بیت‌کوین را در دو یا موارد بیشتری “خرج می‌کند” یا انتقال می‌دهد که منجر به ثبت دوبار از بلاک برای یک میزان از بیت‌کوین می‌شود. که عملاً با توجه به شرایط مورد نیاز برای وقوع چنین حادثه‌ای، احتمال بروز آن نزدیک به صفر است.

پیشینه پشتوانه ارزش ارزها

ایده ارزش ارزها در قرن هفدهم شروع به تغییر کرد. اقتصاددان برجسته اسکاتلندی، جان لاو (John Law) در مقاله‌های خود اینطور نوشت که: «پول، ارزی که توسط یک دولت یا نهاد صادر می‌شود، ارزش مبادله کالاها نیست، بلکه ارزشی است که براساس آن کالاها مبادله می‌شود». به زبان دیگر، ارزش یک ارز مقیاس تقاضا برای آن و توانائی آن برای تحریک معامله و کسب و کار درون و بیرون یک اقتصاد است.

این طرز فکر بسیار مشابه تئوری اعتبار مدرن برای سیستم‌های مالی است. در این تئوری، بانک‌های تجاری با وام‌دادن به متقاضیان، که از پول برای خرید کالاها استفاده می‌کنند و باعث چرخش پول در درون اقتصاد می‌شوند، ایجاد ارزش برای ارز مدنظر می‌کنند. این عمل به نوبه خود منجر به خنثی شدن تورم ناشی از چاپ پول بیشتر توسط بانک‌ها می‌شود.

بعد از طلا چه بلایی سر پشتوانه ارزها آمد؟

بعد از اینکه کشورها استاندارد طلا را در تلاش برای کنترل نگرانی‌ها در رابطه با ذخایر طلا ترک کردند، بسیاری از ارزها در سرتاسر جهان تحت عنوان ارزهای فیات طبقه‌بندی شدند. ارز فیات توسط دولت صادر می‌شود و با هیچ کالای باارزشی پشتیبانی نمی‌شود و تنها پشتیبان آن اعتقاد افراد و دولت‌ها به قبول آن ارز توسط سایر افراد است.

امروزه، اکثر ارزهای جهانی بزرگ از جمله دلار و یورو فیات هستند. بسیاری از دولت‌ها و جوامع به این نتیجه رسیده‌اند که ارز فیات با دوام‌ترین و با کمترین حساسیت به از دست دادن ارزش در طول زمان است. ارزش ارزهای فیات تابعی از عرضه و تقاضای آن‌ها است. دلار آمریکا به این دلیل ارزشمند است که بزرگترین اقتصاد دنیا از آن استفاده می‌کند. بنابراین دلار آمریکا بر گردش تراکنش‌های مالی در سطح بین‌المللی تسلط دارد.

پشتوانه بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال چیست؟

اگر درباره پشتوانه ارزهای دیجیتال بخواهیم صحبت کنیم، می‌توانیم بگوییم ارزش معاملات و پشتوانه یک ارز دیجیتال فقط بر مبنای تمایلات مردم است. یعنی اینکه اگر یک عده از افراد دوست داشته باشند یک ارز خاص را معامله کنند ناخودآگاه ارزش آن افزایش پیدا می‌کند و برعکس!

5 دلیل برای استفاده از ارزهای دیجیتال

اقتصاد جهانی ناگزیر به سمت یک اکو سیستم دیجیتالی در حال حرکت است.

از سرمایه گذاری ها تا تراکنش های مالی همه چیز به سمت استفاده بدون کاغذ پیش می رود.

جدیدترین و امیدوار کننده ترین بخش پرداخت های دیجیتالی، رمز ارزها می باشند.

رمز ارزها یک وسیله مبادله مانند دلار آمریکا هستند که برای تبادل اطلاعات دیجیتالی طراحی شده اند.

طبق تعریف، رمز ارز ها یک نوع ارزدیجیتال یا مجازی هستند که رمزگذاری شده اند و برای امنیت بیشتر در تراکنش های مالی از آن ها استفاده می شود که جعل کردن را بسیار دشوار می کند.

به زبان ساده تر می توان گفت ارزهای دیجیتالی کدهای رمزگذاری شده ارزشمندی هستند که به راحتی و بدون نگرانی در مورد پولشویی یا سرقت آن ها می توان تراکنش های رمزگذاری شده نیز انجام داد.

در چند سال اخیر، ارزهای دیجیتال به چند دلیل جای خود را میان مردم پیدا کرده اند:

• ضد کلاهبرداری

زمانی که ارزهای دیجیتالی ساخته می شوند، تمام تراکنش های مجاز و تایید شده آن در یک دفتر مرکزی ذخیره می شود.

تمام هویت صاحبان ارزها برای امنیت و اطمینان بیشتر رمزگذاری می شوند.

چون این ارزها غیر متمرکز هستند شما صاحب ارز خود هستید، نه دولت ها و نه بانک ها هیچ کنترلی بر آن ها ندارند.

• سرقت هویت

دفتر مرکزی محاسبه دقیق تراکنش های بین کیف پول را تضمین می کند.

تمام تراکنش ها بررسی می شوندتا اطمینان حاصل شود که ارزهای استفاده شده متعاق به صاحب آن می باشد.

دفتر مرکزی عمومی به عنوان یک بلاکچین معاملاتی نیز شناخته می شود.

فناوری بلاکچین از طریق رمزگذاری و قرارداد های هوشمند تراکنش های دیجیتالی امن را تضمین می کند که این نهاد را غیر قابل هک و عاری از تقلب می کند.

با این امنیت، فناوری بلاکچین تقریبا بر هر بخشی از زندگی ما تاثر گذار خواهد بود.

• پرداخت فوری

بلاکچین دلیل بیشتر ارزش های رمزارز هاست.

راحتی استفاده از آن دلیل تقاضای بالای ارزهای دیجیتال است.

تمام آنچه که شما نیاز دارید یک وسیله هوشمند متصل به اینترنت است، اکنون شما می توانید به راحتی دارای یک کیف پول دیجیتالی باشید و هر تراکنشی را که بخواهید در این بانک مجازی انجام دهید.

• دسترسی

بیش از دو میلیارد نفرر به اینترنت دسترسی دارند که حق استفاده از سیستم های تبادل سنتی را ندارند.

این افراد برای بازارهای ارزهای دیجیتال سرچشه به حساب می آیند.

• صاحب اصلی شما هستید

هیچ سیستم نقدی الکترونیکی دیگری وجود ندارد که در آن حسابی به نام شما وجود داشته باشد.

این موضوع خود به تنهایی می تواند دلیلی محکمی به اعتماد کردن به این سیستم باشد.

اقتصاد بلاکچین تا به امروز 100 میلیارد دلار ارزش دارد و آینده پذیرش آن توسط افراد در جهان و شرکت ها حمایت می شود، مانند شرکت هایی که از توکن ها برای بهبود پلتفرم های خود و پاداش دادن به کاربران استفاده می کنند.

کشورهای ثروتمند نیز در حال بررسی استفاده از ارزهای دیجیتال به عنوان ارز قانونی هستند.