اندازه بلاک بیتکوین چیست؟
بلاک به فایلی گفته میشود که اطلاعات آخرین تراکنشها بر روی شبکه بیتکوین به طور دائم در آن ثبت میشود. هر بلاک را میتوان به صفحهای از دفتر کل متصل کرد؛ زنجیرهای از بلاکها در کنار یکدیگر یک دفتر کل توزیعشده را تشکیل میدهند
که مانند بستری برای شبکه بیتکوین عمل میکند.
تراکنشها پیش از اضافه شدن به بلاکچین بهعنوان بلاک جدید، توسط استخراج کنندگان (ماینرها) تایید میشوند. اندازه یک بلاک، تعداد تراکنشهایی را که روی هر بلاک قابل تایید است، محدود میکند. در نتیجهی چنین مکانیزمی، بلاکهای بزرگتر نیازمند قدرت پردازشی بیشتری هستند و از همین رو زمان استخراج آنها نیز بیشتر است. بلاکهایی هم که از آن محدودیت مشخص فراتر روند، توسط شبکه رد میشوند. در سالهای ابتدایی ظهور بیتکوین، محدودیت هر بلاک حداکثر ۳۶ مگابایت از اطلاعات تراکنشها، تعیین شده بود. اما در ۱۴ جولای سال ۲۰۱۰، به منظور مقابله با تهدید تراکنشهای اسپم در شبکه و حملات DDoS، سایز هر بلاک بیتکوین به ۱ مگابایت کاهش یافت.
در آن زمان، اختلافهایی بر سر سایز بلاک شروع شد و توسعهدهندگان اصلی شبکه بیتکوین نیز پیشبینی کردند که در آینده، اندازه بلاکها ممکن است جوابگوی میزان تراکنشها نباشد و کمی بعد از اعمال محدودیت ۱ مگابایتی گفتند که این محدودیت باید از ۱ مگابایت بیشتر شود. از زمان تعیین محدودیت ۱ مگابایتی برای هر بلاک، تعداد تراکنشهایی که در هر ثانیه در شبکه بیتکوین پردازش میشود، بین ۲ تا ۷ تراکنش در حال نوسان است.
چرا سایز بلاک اهمیت دارد؟
اندازه یک بلاک به معنی محدودیت در تعداد تراکنشهایی است که شبکه بیتکوین قادر به پردازش آنها در واحد ثانیه است و به نوعی میتوان آن را عامل ایجاد محدودیت در مقیاسپذیری بیتکوین دانست. با پر شدن بلاکها، شبکه شلوغ شده و کارمزد تراکنشها به شدت افزایش پیدا میکند.
ابتدای سال ۲۰۱۳، میانگین اندازه متوسط بلاک بیتکوین ۱۲۵ کیلوبایت بود. تا اواسط سال ۲۰۱۵، با افزایش مقبولیت و بالارفتن کاربرد این ارز، حجم بلاک نسبت به سال ۲۰۱۳، ۲۴۰ درصد رشد کرده و به ۴۲۵ کیلوبایت رسید. بلاکها در آن زمان به طور میانگین، چهار بار در طول روز به محدوده ۱ مگابایت میرسیدند.
در سال ۲۰۱۵ با نزدیک شدن بلاکها به محدوده ۱ مگابایتی، رفتهرفته نگرانیهایی در خصوص پایین آمدن سرعت پردازش تراکنشها در شبکه بیتکوین مطرح شد و در نهایت باعث افزایش شدید کارمزد تراکنشها شد.
در نتیجه هزینه تراکنشها و میزان تاخیرها در پردازش تراکنشها افزایش یافت، و این مسئله باعث شد هدف و کاربردهای اولیه بیتکوین در حاشیه قرار گیرد و بسیاری از مشترکان جامعه بیتکوین نگران این مسئله بودند که افزایش کارمزدها موجب از رده خارج شدن این ارز بهعنوان یک وسیله داد و ستد شود.
دلیل افزایش سایز بلاک چیست؟
اندازه یک بلاک به معنی محدودیت در تعداد تراکنشهایی است که شبکه بیتکوین قادر به پردازش آنها در واحد ثانیه است و به نوعی میتوان آن را عامل ایجاد محدودیت در مقیاسپذیری بیتکوین دانست. با پر شدن بلاکها، شبکه شلوغ شده و کارمزد تراکنشها به شدت افزایش پیدا میکند.
ابتدای سال ۲۰۱۳، میانگین اندازه متوسط بلاک بیتکوین ۱۲۵ کیلوبایت بود. تا اواسط سال ۲۰۱۵، با افزایش مقبولیت و بالارفتن کاربرد این ارز، حجم بلاک نسبت به سال ۲۰۱۳، ۲۴۰ درصد رشد کرده و به ۴۲۵ کیلوبایت رسید. بلاکها در آن زمان به طور میانگین، چهار بار در طول روز به محدوده ۱ مگابایت میرسیدند.
در سال ۲۰۱۵ با نزدیک شدن بلاکها به محدوده ۱ مگابایتی، رفتهرفته نگرانیهایی در خصوص پایین آمدن سرعت پردازش تراکنشها در شبکه بیتکوین مطرح شد و در نهایت باعث افزایش شدید کارمزد تراکنشها شد.
در نتیجه هزینه تراکنشها و میزان تاخیرها در پردازش تراکنشها افزایش یافت، و این مسئله باعث شد هدف و کاربردهای اولیه بیتکوین در حاشیه قرار گیرد و بسیاری از مشترکان جامعه بیتکوین نگران این مسئله بودند که افزایش کارمزدها موجب از رده خارج شدن این ارز بهعنوان یک وسیله داد و ستد شود.
دلیل افزایش سایز بلاک چیست؟
در طول سالیان، پیشنهادهای زیادی مبنی بر افزایش سایز بلاکها ارائه شده است. چون با افزایش سایز بلاک کارمزدها کاهش مییابد، تعداد تراکنشهای پردازششده در ثانیه افزایش مییابد و این امکان برای بیتکوین مهیا میشود که با روشهای پرداخت کارآمدتر، رقابت کند.
در ماه می سال ۲۰۱۵، با اینکه در آن زمان بهطور متوسط فقط ۳۰ الی ۴۰ درصد بلاک بیتکوین پر بود،«گوین اندرسون» (Gavin Andersen)، یکی از توسعهدهندگان اصلی بیتکوین بحثی که در آن زمان درمورد اشکالات محدودیت اندازه بلاک وجود داشت را تشدید کرد و در مقالهای با عنوان «چرا افزایش حداکثر اندازه بلاک ضروری است»
اواخر همان ماه، اندرسون اعلام کرد تحقیقات و کارش را به Bitcoin XT، بهعنوان یک کلاینت جایگزین برای بیتکوین منتقل میکند، چون اجماعی در خصوص افزایش اندازه بلاکها شکل نگرفت. نسخه اولیهی Bitcoin XT، دسامبر سال ۲۰۱۴ توسط «مایک هرن»، از توسعهدهندگان بیتکوین و منتقد سرسخت اندازه ۱ مگابایتی بلاکهای بیتکوین، عرضه شدهبود.
پس از آن و ۴ ژوئن سال ۲۰۱۵، اندرسون پیشنهاد کرد که ماینرها و نودها خودشان باید بتوانند در مورد سایز بلاکها تصمیم بگیرند، چون یا این محدودیت باقی میماند و کارمزدها بالا میرود، تا وقتی که ماینرها متوجه شوند که پول از دست میدهند و خودشان تصمیم بگیرند که حداکثر اندازه بلاک را افزایش دهند، یا اینکه محدودیت را با این عوض کنیم که ماینرها طبق نظر اکثریت پیش بروند، ماینرهایی که این موضوع برایشان اهمیتی ندارد بلاکهایی تولید میکنند که تغییری در متوسط اندازه آن وجود نداشته است.
کمی بعد و در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵، طی طرحی، پیشنهاد شد که محدودیت بلاکها به ۸ مگابایت افزایش یابد و این طرح به امضای استخرهای استخراج بزرگ چینی از جمله BTCChina، Antpool، Huobi و BW رسید.
۲۲ ژوئن سال ۲۰۱۵ نیز اندرسون «طرح بهبود بیتکوین ۱۰۱» (Bitcoin Improvement Proposal (BIP) ۱۰۱) را پیشنهاد کرد. بر اساس این طرح، محدودیت ثابت ۱ مگابایتی با محدویتی جایگزین میشود که با یک نرخ قابل پیشبینی در طول زمان افزایش پیدا میکند.
کدام طرح افزایش سایز بلاک مورد توجه قرار گرفت؟
طرحهای Bitcoin XT، Bitcoin Unlimited، Bitcoin Classic و Segwit2x، از جمله طرحهایی برای افزایش اندازه بلاک بیتکوین بودند که بیشترین سر و صدا را در جامعه بیتکوین به پا کردند. اما هیچ کدام نتوانستند در تحقق این مسئله موفق باشند.
ژانویه سال ۲۰۱۶، پروتکل BIP101 از Bitcoin XT حذف شد و جای آنرا افزایش یکبارهی اندازه بلاک تا ۲ مگابایت گرفت که در نهایت موجب کاهش سریع حمایت از Bitcoin XT شد. این کاهش تا جایی پیش رفت که رقم ۶۵۰ نود در سال ۲۰۱۶، به کمتر از ۳۰ نود در ژانویه ۲۰۱۷ رسید. با وجود از بین رفتن Bitcoin XT، پیشنهادات و طرحهای دیگری برای افزایش اندازه بلاک مطرح شدند. Bitcoin Unlimited یکی از این طرحها بود که در ژانویه ۲۰۱۵ عرضه شد و این امکان را به کاربران میداد تا بر اندازه بلاکها تاثیر گذار باشند.
پس از عرضه Bitcoin Classic در ۱۰ فوریه سال ۲۰۱۶، این طرح بهعنوان یکی از محبوبترین پروتکلهای افزایش اندازه بلاک شناخته شد. به وسیله این طرح امکان افزایش یکباره اندازه بلاک به ۲ مگابایت فراهم میشد. «پاول ویگنا»، از «وال استریت ژورنال»، آن را برخواسته از خاکستر Bitcoin XT، میدانست.
با وجود شروع خوبش، Bitcoin Classic در جلب توجه بیش از ۷۵ درصد ماینرها ناتوان بود و به تبع آن امکان محکمکردن جای پای خود را نیز پیدا نکرد. پایان کار Bitcoin Classic پس از آن اعلام شد که تیم توسعه آن طی سال ۲۰۱۷ به تیم «بیتکوین کش» پیوست.
در نهایت ۲۰ فوریه سال ۲۰۱۶ میز گرد بیتکوین (کنسرسیومی که نمایندهی خیلی از کسبوکارهای پیشتاز، صرافیها، کیفپولها و استخرهای استخراج هستند)، از برنامههای خود مبنی بر یک هاردفورک بیتکوین با عنوان Segwit، پرده برداشت. طبق این پروتکل اندازه بلاک تا ۲ مگابایت افزایش مییافت.
تولد بیتکوین کش
نبود اتفاقنظر بر سر طرح افزایش اندازه بلاک موجب شد که بیتکوین در آگوست سال ۲۰۱۷ فورک شود.
در حالی که طرحهای متعددی در خصوص افزایش اندازه بلاکها، یکی پس از دیگری شکست میخورد. اواسط سال ۲۰۱۷ شاهد جهش در کارمزد تراکنشهای بیتکوین بودیم. در آگوست سال ۲۰۱۵، میانگین کارمزد هر تراکنش در شبکه بیتکوین ۰.۵ دلار بود و این رقم در ژوئن سال ۲۰۱۷، با افزایش ده برابری به رقم حدود ۵ دلار رسید.
حال این حقیقت را هم اضافه کنید که نیمی از جمعیت جهان با کمتر از ۵.۵ دلار زندگی روزانه خود را میگذرانند. همین مسئله باعث شد تا بیتکوین برای کشورهای در حال توسعه کاملا بلا استفاده شده. نیاز به یک هاردفورک در شبکه بیتکوین ضروری به نظر برسد.
با آغاز ماه آگوست سال ۲۰۱۸، بیتکوین کش (BCH)، با موفقیت از شبکه اصلی بیتکوین فورک شد. و شبکه بیتکوین را به دو قسمت تقسیم کرد. بیتکوین کش با اندازه بلاک ۸ مگابایتی و بهینهسازیهایی در خصوص الگوریتم سختی شبکه، عرضه شد. از طرف دیگر امکان استفاده از سگویت نیز در این فورک وجود نداشت، درحالی که سگویت ۲۱ جولای ۲۰۱۷ روی بیت کوین اولیه فعال شدهبود. سگویت به جای افزایش اندازه بیتکوین، برای تراکنشهای سگویت، سایز بلاک را به ۴ مگابایت تغییر میداد.
در ماه می سال ۲۰۱۸، بیتکوین کش با اجرای یک هاردفورک، اندازه بلاک خود را به ۳۲ مگابایت افزایش داد. به علاوه بیتکوین کش شاهد یک هاردفورک دیگر نیز بود و در ماه نوامبر برای رقابت با زنجیره Bitcoin SV، فورک شد. Bitcoin SV که ابتدا با محدوده اندازه بلاک ۱۲۸ مگابایت عرضه شد. با انتشار یک بهروزرسانی در جولای سال ۲۰۱۹، اندازه بلاکهای خود را به ۲ گیگابایت رساند.
ثبت دیدگاه
0دیدگاه
دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که دیدگاهتان ثبت میشود.